فيما أوحى اللَّهُ تعالى إلى موسى عليه السلام - : ما خَلَقتُ خَلْقاً أحَبَّ إلَيَّ مِن عَبديَ المؤمنِ ، فإنّي إنّما أبْتَلِيهِ لِمَا هُو خَيرٌ لَهُ ، واُعافِيهِ لِما هُو خيرٌ لَهُ ، وأزْوِي عَنهُ لِما هُو خَيرٌ لَهُ ، وأنا أعلَمُ بما يَصلُحُ علَيهِ عبدي ، فلْيَصْبِرْ على بلائي ، ولْيَشكُرْ نَعْمائي ، ولْيَرْضَ بقَضائي ، أكتُبْهُ في الصِّدِّيقينَ عِندي.
امام جعفر صادق (علیه السلام):
از جمله چيزهايى كه خداوند متعال به موسى عليه السلام وحى كرد، اين بود كه: آفريده اى نيافريده ام كه نزد من محبوبتر از بنده ی مؤمنم باشد. او را مبتلا مى سازم چون برايش بهتر است؛ به او عافيت مى بخشم چون برايش بهتر است، از او مى گيرم و محرومش مى سازم چون برايش بهتر است. من بهتر مى دانم كه چه چيز بنده ی مرا اصلاح مى كند؛ پس بايد كه بر بلاى من صبور باشد و از نعمتهايم سپاسگزار و از حكم و قضاى من خشنود، تا او را در شمار بندگان صدّيق خود بنويسم.
منبع:
بحار الانوار
جلد72
صفحه331
ID: 335
